Wat is kyokushin?

Kyokushinkai karate, ook wel afgekort kyokushin genoemd,  is van origine een Japanse vechtkunst en wordt gezien als ’s werelds hardste vorm van Full Contact Karate. De uitvinder van deze stijl is de van oorsprong Koreaanse grootmeester Masutatsu Oyama (10e dan)

De onderdelen kihon, kumite, kata en tameshiwari zijn verplichte onderdelen bij examens.

 

Kyokushinkai kenmerkt zich door gedisciplineerde en geestdriftige beoefening. Traditioneel wordt De ‘Fighting Spirit’ (Kokoro), het Bushido en de dojo-kun in de authentieke dojo dan ook zeer hoog aangeschreven

Het kyokushinkai werd begin jaren zestig in Nederland geïntroduceerd door Jon Bluming. Jon Bluming begon in 1959 te trainen onder Oyama waarna hij in 1962 de Nederlandse Karate Associatie (de N.K.A.) oprichtte. Bluming is momenteel een van de  houders van de 10e dan. Dit is de hoogst mogelijke dangraad die kan worden behaald en geldt als uitzonderlijk eervol. De graad werd Bluming in 1994 toegekend door Kenji Kurosaki. Andere 10e danhouders zijn Kenji Kurosaki en Steve Arneil en Loek Hollander , de Kanji, het kyokushinteken staat voor de volgende 3 begrippen:

Karate is een vechtmethode (tegenwoordig spreekt men van vecht”sport”. Als je wilt leren vechten moet je dat leren dóór te vechten. Met andere woorden, wie wil leren zwemmen, moet écht het water in. Sosai Oyama zag het begrip “vechten” erg breed. Vechten kan je ook om iets te bereiken, een baan, een diploma, enz. Het komt er vooral op neer dat er sprake moet zijn van volharding en doorzettings¬vermogen. De discipline om de juiste weg te blijven bewandelen, zelfs bij grote tegenslagen. Het bewandelen van het “Kyokushinpad” is een moeilijke, harde en vooral confronterende weg. Het grootste gevecht lever je achteraf gezien tegen jezelf. Vandaag overwin je wat je gisteren was en morgen overwin je wat je vandaag bent….. Zonder dat vooraf te beseffen!

Zijn systeem karate wordt “Full-Contact” genoemd. Er zijn in Japan uitstekende manieren ontwikkeld om het aan te leren. De beginner wordt er als het ware mee opgevoed. Eerst moet de basis worden geleerd. Een wereld bekende uitspraak van Mas. Oyama was dan ook: “To fight well, basic techniques have to be mastered”. In een écht gevecht zal je aanvaller je écht voor de volle 100% willen raken. Dan is het geen spel en geen vorm. Dan weet je wat het is om een trap in je maag te krijgen. Als je dit nooit hebt meegemaakt, nooit de ervaring hebt gehad, is dit een grote shock als je dit overkomt. Dit is de reden waarom er “volgens de waarheid” wordt getraind. Als je jarenlang technieken hebt getraind, “alsof”, is het niet meer mogelijk om je aanvaller daadwerkelijk uit te schakelen.

Als je alleen ergens voor staat, zul je het dus ook alleen moeten opknappen. Maar hoe kom je tot zoiets. Door samen te werken met anderen ben je tot veel meer in staat dan alleen. Vooral tijdens een leerproces worden de zwakkeren als het ware “meegezogen” door de sterkeren. Zo lever je prestaties die je, als je alleen zou zijn, nooit had kunnen bereiken. Maar ook door respect te hebben voor anderen ben je beter in staat om met elkaar samen te werken. Door met elkaar en van elkaar te leren. Dit geldt niet alleen in een dojo maar ook daarbuiten.